ستایش رحیمی، نوجوان محله مهدیآباد، سیزدهسال دارد و از همان کودکی پرجنبوجوش بوده است. همین باعث شده است پدر و مادرش تصمیم بگیرند او را درکلاسهای ورزشی ثبتنام کنند. ستایش ورزش را با ژیمناستیک شروع کرد، اما بهدلیل علاقه به رشتههای رزمی سراغ دفاع شخصی رفت. دو سال گذشته این رشته را تمرین کرده و توانسته در مسابقات استانی و کشوری مقام اول و سوم را کسب کند. آرزوی او تحصیل در رشته تربیتبدنی و کسب مدال برای کشور است.
- ورزش را از چه زمانی شروع کردی و چرا سراغ دفاع شخصی رفتی؟
از کودکی علاقه بسیار به ورزش داشتم. همان سالهای اولی که به مدرسه رفتم، مادرم در کلاس ژیمناستیک فرهنگسرای غدیر ثبتنامم کرد. مربیام، به مادرم گفت که استعدادم در ورزشهای رزمی زیاد است. دوسال پیش دفاع شخصی را شروع کردم.
- در چه مسابقاتی شرکت کردهای و چه مدالهایی داری؟
همان سال اول در مسابقات استانی توانستم در رده نونهالان و در وزن ۳۵کیلوگرم سه حریفم را شکست بدهم و مقام اول را کسب کنم. روز پرهیجان و پراسترسی بود، اما همه تمرکزم را برای مبارزه گذاشتم و موفق شدم. سال گذشته هم در مسابقات کشوری در مبارزه با حریف اول شکست خوردم و مسابقه دوم را بردم. فکر نمیکردم بتوانم مقامی به دست آورم، اما درنهایت و با جمع امتیازات مقام سوم را کسب کردم.
- به نظر تو بازندهها چه درسی از رقابتها میآموزند؟
بازندهها نباید ناامید شوند و برعکس باید تلاششان را بیشتر کنند، در مسابقات کشوری که مقام سوم را به دست آوردم، متوجه شدم که مشتهای بیهدف زیادی زدهام و همین باعث شد از امتیازاتم کم شود و در مسابقه بعدی که چندماه پیش برگزار شد، توانستم اشتباهم را کم کنم و دوباره مقام اول را به دست آوردم.
- به نظرت پدرها و مادرها میتوانند دوست بچههایشان باشند؟
پدر و مادر هم میتوانند دوستان خوب بچهها باشند؛ فقط باید برای آنها وقت بگذارند.
- اگر قرار باشد با یک نفر از دوستانت مصاحبه کنیم، چه کسی را معرفی میکنی؟
دوستم ستایش بهروش، دفاع شخصی کار میکند و دختر سختکوش و باانگیزهای است. او برای مسابقات تمرین نمیکند و کسب مقام برایش اهمیتی ندارد. اسماء بیگزاده و حدیثه جهانشیری هم تکواندو کار میکنند. آنها هم مهربان هستند و ورزشکار.
- نظرت درباره محلهات چیست؟
محله خوبی داریم، اما امکانات آن خیلی کم است. سالن ورزشی، باشگاه، فرهنگسرا و حتی کتابخانه ندارد. کتابخواندن را خیلی دوست دارم، اما در محله و مدرسه کتابخانه نداریم. برای دفاع شخصی هم سه روز در هفته به فرهنگسرای غدیر میروم. بچههای اینجا استعداد زیادی در ورزش و رشتههای هنری دارند، اما کلاسی نیست که بتوانند در آن ثبت نام کنند.